Każdy ma swoje wizje i wyobrażenia na temat życia zakonnego. Jedne są bardzo barwne, dyktowane stereotypowym myśleniem, drugie bliższe temu jak jest w rzeczywistości. Ktoś, kto odpowiada na dar powołania ma możliwość pierwszej konfrontacji własnej wizji zakonu z tym jak naprawdę, kiedy pierwszy raz przekracza furtę klasztorną, czyli w postulacie, na samym początku drogi zakonnej.

Postulat jest pierwszym etapem formacji w Zakonie Braci Mniejszych i jest to okres jednego roku, który daje możliwość przekonania się o słuszności swojej decyzji kroczenia za Jezusem Chrystusem idąc drogą ubóstwa, czystości i posłuszeństwa. Rozpoczyna się czas pogłębiania życia duchowego, relacji międzyludzkiej, bliższego poznania siebie, by odpowiednio przygotować się na okres nowicjatu. W postulacie nie składamy żadnych ślubów zakonnych, a raczej przygotowujemy się do nich. Jest to czas przypatrywania się, obserwacji siebie, wspólnoty, zapatrzenia w Boga.W tym czasie, jeszcze bez habitu, wchodzimy w rytm życia klasztornego, poznajemy porządek dnia, modlitw brewiarzowych i konwentu.

Odpowiedzialnym za formację osób, które przychodzą do postulatu jest o. Magister. To głównie on wprowadza młodych w życie franciszkańskie. Przykładem i radą służą również bracia i ojcowie z całej wspólnoty zakonnej. Młody człowiek widząc życie braci, widzi i dostrzega wzorce, jakie można naśladować.

Dzień w postulacie rozpoczynamy o godzinie 5:30, pół godziny później rozpoczynamy modlitwy poranne i jutrznię, następnie jest w planie dnia Eucharystia – stanowi centrum i jest, a raczej powinna być najważniejszym punktem dnia. W niedziele i święta wstawanie jest później. Dzień kończymy kompletą i spoczynkiem o 22:00.

Program dnia jest tak ułożony, aby był czas zarówno na modlitwy, jak i na wykłady oraz pracę. Przedmioty wykładane w postulacie mają na celu przygotowanie do studiów filozoficzno-teologicznych, poszerzyć wiedzę chrześcijańską. Poznajemy wtedy bliżej postać przedmiot naszego Ojca św. Franciszka, by móc wcielać w życie jego ideały. Temu poznaniu ma służyć franciszkanizm. Ponadto uczymy się języka angielskiego, mamy lekcje śpiewu, wprowadzenie w chrześcijaństwo.
W pracy nie ograniczamy się jedynie do tego, co trzeba zrobić wokół naszego klasztoru, ponieważ życie jest o wiele bogatsze i jesteśmy otwarci na różne inne posługi. W tym wszystkim kierujemy się służbą drugiemu człowiekowi.

Postulat prowincji św. Jadwigi znajduje się w Kłodzku. Dogodne położenie pozwala, by odbywać piesze wędrówki górskie, na które również znajdujemy czas na tym etapie formacji. Spotkanie i dostrzeżenie Boga w naturze, wędrując górskim szlakiem, może bardzo ubogacić.
Boże Narodzenie, czy okres Zmartwychwstania Pańskiego postulanci spędzają w domach rodzinnych, jest też czas na urlop wakacyjny.

Rozwojowi ducha pomaga stały spowiednik, którym jest ojciec duchowny, przydzielony specjalnie do wspólnoty postulanckiej. Troszczy się o formację, służy radą, rozmową i głosi postulantom wykłady ascetyczne raz w tygodniu. Raz w miesiącu odbywa się dzień skupienia. 

To, co się zaczyna w postulacie będzie promieniować na całe życie franciszkańskie. Jest to początek drogi, jakże ważne i potrzebne jest dobre wykorzystanie tego czasu, jaki jest dany osobie wstępującej w szeregi Braci Mniejszych. Już wówczas uczymy się bycia autentycznymi świadkami Chrystusa.

Postulat
Pl. Franciszkański
57-300 Kłodzko