Czym jest juniorat braci zakonnych? – juniora jest etapem formacji, przygotowującym brata zakonnego do złożenia ślubów wiecznych w Zakonie Braci Mniejszych i do jego przyszłej posługi na rzecz wspólnoty poprzez te wszystkie zajęcie, które nie są powiązane ze święceniami kapłańskimi, których bracia nie przyjmują.

Przygotowanie to odbywa się w dwóch etapach, które łącznie trwają 5 lat od czasu złożenia pierwszych ślubów po okresie nowicjatu. Pierwsza część odbywa się we Wrocławiu i trwa 2 lata, w czasie których pełnimy różne funkcje przygotowujące nas do podjęcia w przyszłości konkretnych posług, np.:

-        Zakrystianin – zajmuje się przygotowywaniem wszystkiego co jest potrzebne do sprawowania Mszy świętej, nabożeństw, a także dba o porządek w zakrystii i o estetykę kościoła i kaplic przyklasztornych;

-        Furtian – ma bardzo duży kontakt tymi wszystkimi osobami, które przychodzą do klasztoru z różnymi potrzebami lub coś muszą u nas załatwić; jest to człowiek, który tworzy swoisty wizerunek naszej wspólnoty na zewnątrz, to od niego w dużej mierze zależy jak jesteśmy postrzegani przez tych wszystkich, którzy do nas przychodzą;

-        Pielęgniarz – jest brat, pełniący szczególną służbę na rzecz naszych zakonnych seniorów, często, w wyniku wieloletniej, ofiarnej służby w Zakonie, schorowanych i potrzebujących takiego brata pomocnika;

-        Kucharz – dba o to, aby nikt z nas nie chodził głodny, dzięki niemu mamy siły do tego by wstając każdego ranka wychwalać kochającego Boga naszą ofiarną i sumienną pracą;

-        Konserwator – odpowiada na wykonanie drobnych prac remontowych na terenie klasztoru, aby wszelkie instalacje działały sprawnie i były w dobrym stanie;

Ponad to bracia uczęszczają także na wykłady z Pisma świętego, historii Zakonu, teologii i liturgiki. Bracia juniorzyści uczestniczą także, wraz z braćmi klerykami, we wspólnych codziennych modlitwach, jak również w comiesięcznych dniach skupienia.

Drugi etap junioratu trwa 3 lata i odbywa się w poszczególnych klasztorach naszej prowincji zakonnej. W tym czasie bracia są już delegowani do konkretnej posługi, którą mają spełniać w klasztorze, do którego otrzymali tzw. obediencję, czyli takie skierowanie do zamieszkania w danym domu zakonnym.

Powołanie do bycia bratem zakonnym jest bardzo specyficznym i wdzięcznym darem od samego Pana Boga, gdyż talenty, którymi sam Bóg mnie obdarował mogę w pełni realizować i dzielić się nimi z innymi współbraćmi. Zachęcam Was drodzy czytelnicy, abyście i Wy odważyli się podjąć trud odkrywania tych szczególnych talentów w Waszym życiu.

Br. Pacyfik OFM