Nowicjat


Po rocznym okresie Postulatu, który miał za zadanie przybliżyć kandydatowi do Zakonu sposób życia franciszkańskiego, rozpoczyna się drugi rok formacji. Jest on okresem kanonicznym, czyli wymaganym przez kościelne Prawo Kanoniczne dla odpowiedniego przygotowania kandydata do życia zakonnego.

            Konstytucja Generalne naszego Zakonu, mówią, iż ma być to rok intensywniejszej formacji, w czasie którego kandydat ma przepoić siebie duchem franciszkańskim, poznać przykład życia św. Franciszka, by móc coraz lepiej go naśladować, potwierdzić swoje powołanie. Zakon ze swojej strony w osobach formatorów ma prawo zweryfikować, czy rzeczywiście dany kandydat spełnia warunki powołania.

            Nowicjat jest czasem bardzo ważnym w dynamice formacji zakonnej i to nie tylko dla formacji początkowej, ale dla całego życia zakonnika. Można go porównać do czasu budowania fundamentu, pod cały gmach przyszłego życia zakonnego. Źle położony fundament grozi zawaleniem całego budynku. To czas obumierania dla siebie, dla swoich życiowych planów, różnych swoich pomysłów na życie, dla pełnienia swojej tylko woli. Wraz ze złożeniem pierwszej profesji zakonnej narodzić się ma nowy człowiek w Chrystusie, który będzie starał się Go naśladować na wzór naszego Serafickiego Ojca. To czas odpowiadania codziennie na zaproszenie Chrystusa: „Kto chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie swój krzyż i niech Mnie naśladuje”. Tak jak to całym życiem starał się czynić św. Franciszek z Asyżu.

            Formacja w Nowicjacie przebiega równocześnie na kilku płaszczyznach. Formacja ludzka, która ma za zadania formować człowieka, który nie boi się poznawać siebie, swoich cech i zalet, ale również swoich wad, ułomności i słabości i nie boi się nabywać i umacniać swoich pozytywów, a walczyć z negatywami, stawać się człowiekiem bardziej odpowiedzialnym za powierzone mu sprawy, pracowitym, pilnym i gorliwym. Ta formacja dokonuje się m.in. poprzez pracę i różnego rodzaju obowiązki, które zleca się nowicjuszom.

            Formacja chrześcijańska pragnie uformować nowego człowieka w Chrystusie, który byłby człowiekiem głębokiej wiary i świadkiem wiary w Boga we współczesnym świecie. Byłby człowiekiem niezachwianej nadziei, która potrafi przeprowadzać człowieka przez najtrudniejsze i próby i kryzysy życia. Byłby człowiekiem gorącej miłości Boga i drugiego człowieka. Dokonuje się ona przez codzienne obcowanie z Chrystusem, jedynym Mistrzem, czyli przez osobistą i wspólnotową modlitwę, różnego rodzaju ćwiczenia duchowe (rozmyślania) oraz przez uczestnictwo w sakramentach Eucharystii i Pojednania.

            Formacja franciszkańska, której zadaniem jest nauczyć kandydata jak żyć trzema ślubami zakonnymi – posłuszeństwem, ubóstwem i czystością. Tak żyć, by jak najlepiej naśladować Chrystusa posłusznego woli Ojca, Ubogiego i Czystego. Specyfika tego naśladowania, ma być charakterystyczna dla ducha życia św. Franciszka z Asyżu, który dla nas jego naśladowców jest sposobem życia („forma vitae”) w umniejszeniu i w braterstwie. Bycie mniejszym (pokora i prostota) oraz życie w braterskiej wspólnocie są dwoma najważniejszymi filarami naszej franciszkańskiej duchowości. Dlatego w tym kierunku idzie ten właśnie rodzaj formacji. Dlatego w Nowicjacie bracia przebywają nieustannie razem, by mogli nauczyć się i doświadczyć, czym jest życie w braterstwie. Umiejętność bycia mniejszymi wyrażać się ma w umiejętności dialogu, przebaczania i proszenia o wybaczenie gdyby samemu popełniło się grzech, oraz w umiejętności służenia drugiemu bratu.

            Formację ludzką wspomaga formacja intelektualna na wszystkich w zasadzie etapach i płaszczyznach formacyjnych. Podczas wykładów nowicjusze uczą się historii Zakonu i Prowincji, duchowości franciszkańskiej, prawodawstwa zakonnego, formacji zakonnej i liturgicznej oraz uczą się jednego lub dwóch języków nowożytnych.

Cały dzień życia w Nowicjacie jest ściśle zaplanowany i określony przez Regulamin dzienny, który dzieli czas formacji na czas modlitwy, nauki, pracy i odpoczynku.

Formacja nowicjacka odbywa się w odpowiednim miejscu w klasztorze naszej zakonnej prowincji prawnie do tego celu zatwierdzonym (erygowanym) przez najwyższe władze zakonne.

Na ogół i tak jest i w naszym przypadku klasztor taki znajduje się w jakimś spokojnym i ustronnym miejscu (nie w wielkim mieście). Borki Wielkie – nieduża miejscowość (ok. 1000 mieszkańców) leżąca na Opolszczyźnie doskonale spełnia warunki wyciszenia i spokoju, by nowicjuszom żaden zewnętrzny hałas i rozgardiasz nie przeszkadzał w formowaniu swojego serca i wnętrza.

Bracia mają do dyspozycji pojedyncze cele zakonne, by mogli uczyć się od początku umiejętności życia z Bogiem, życia dla Niego, który jest jedynym Sensem naszego życia. Choć życie nasze jest życiem w braterstwie, jest w nim również zawarty pewien element życia samotnego dla Boga, co zakłada realizację ślubu czystości podjętego dla budowy Bożego Królestwa na ziemi i jako znak przyszłego zjednoczenia z Jedynym Umiłowanym w Niebie i z całą wspólnotą zbawionych, czyli Świętych.

Bracia maję również do dyspozycji salę rekreacyjną, gdzie w chwilach wolnych od modlitwy, nauki czy pracy, mogą wspólnie uczyć się przebywania razem, rozmawiania, słuchania siebie, ale również mogą słuchać radia, oglądać programy informacyjne czy czytać prasę.

Do dyspozycji jest również biblioteka nowicjacka, wyposażona w książki z dziedziny duchowości, które maje dopomóc nowicjuszom w dobrym kształtowaniu swojego umysłu, serca i ducha.

Raz w tygodniu oraz w chwilach wolnych nowicjusze mają możliwość uprawiania sportu – gier zespołowych, czy jazdy na rowerach.

Raz w tygodniu w niedzielę wychodzą na przechadzkę po okolicy, by móc podziwiać wszystkie pory roku w przyrodzie naszej spokojnej okolicy (lasów, stawów, pól i łąk). By w przyrodzie móc widzieć, czcić i kochać, czyli kontemplować Oblicze miłującego nas Stwórcy.

Okres formacji w Nowicjacie kończy się dopuszczeniem przez przełożonych i złożeniem Pierwszej Profesji Zakonnej, czyli Ślubami trzech rad ewangelicznych ukazanych w przykładzie życia naszego Pana i Zbawcy Jezusa Chrystusa, oraz w Jego naśladowaniu przez naszego Serafickiego Patriarchę, św. Franciszka, Biedaczynę z Asyżu.

 

                                                                                  o. Zdzisław OFM

Nowicjat
Borki Wielkie
ul. Ojca Alarda 3

46-300 Olesno

tel. 034/ 359 6011


 




 

Czekamy na wasze zaproszenia
 
 
 
jesteś 150376 odwiedzający (350618 wejścia) Zapraszamy ponownie
Ta strona internetowa została utworzona bezpłatnie pod adresem Stronygratis.pl. Czy chcesz też mieć własną stronę internetową?
Darmowa rejestracja