Ballada o wilku z Gubbio

1. Dawno temu – tak rozpoczął pewien brat z zapałem, G D a D

tę historię, która starsi jedynie pamiętali. G D C D

Było miasto zwane Gubbio, bogate i wspaniałe, a e a e

A w nim ludzie co nikogo oprócz siebie nie kochali. C e a D

2. Choć w dostatku żył każdy i żadna potrzeba,

nie spędzała nigdy snu z niczyich powiek.

Lecz na próżno, żebrak prosił tutaj o kawałek chleba,

Próżno pytał o gospodę utrudzony wędrowiec.

3. Dnia pewnego powstał w mieście wielki płacz i trwoga

i kazali zamknąć bramy rajcy wraz z burmistrzem.

Nagle Gubbio przypomniało sobie o istnieniu Boga,

O swych grzechach nagle przypomnieli sobie wszyscy.

4. Miasto było zewsząd lasami otoczone. W nich

pojawił się wilk straszny, ogromna czarna bestia.

Zżerał owce, jagnięta, zżerał bydło i konie,

W owym dniu zaś porwał kilku kupców spod bram miasta.

5. Właśnie wtedy, gdy nadziei nikt już nie miał na to,

że odejdzie precz zły wilk, a z nim lęk, trwoga i rozpacz.

Poza mury, które wkoło otaczały miasto,

Wszedł święty Franciszek i bardzo się zatroskał.

6. Ulitował się nad ludźmi i tak oznajmił rajcom:

„Pójdę w góry, by odnaleźć złego brata wilka”.

I poszedł tak, jak stał, mimo przestróg mieszkańców,

Gdy go znalazł podniósł rękę i dotknął jego pyska.

Ref. Bracie wilku, Pan Bóg stworzył G C

taki piękny cały świat. e a

Bracie wilku. Czemu w sercu swoim kryjesz D a G

jeszcze wciąż tyle zła? C D

Odmień życie, napraw krzywdy G C

wyrządzone wokół wszystkim, e a

Ulecz dusze swoją chorą z nienawiści! D a D G

7. Gdy tak święty Franciszek upominał złego wilka,

ten, o dziwo, spokorniał i ze wstydu przymknął oczy.

A od żalu wielkiego spod powiek łez kilka,

Uroniło wilczysko na Biedaczyny stopy.

8. Kiedy wszyscy mieszkańcy zebrali się na rynku,

by zobaczyć rozbójnika potulnego jak baranek.

Wtedy święty Franciszek uniósł w górę rękę

I wygłosił ludziom z Gubbio takie kazanie:

Ref. Bracia wilcy! Pan Bóg stworzył taki piękny cały świat.

Bracia wilcy, czemu w serca wasze kryją jeszcze wciąż tyle zła?

Proście Pana! On przebaczy i zapomni grzechy wszystkim

On uleczy wasze serca chore z nienawiści!

9. Nawrócili się mieszkańcy chciwi i obłudni.

Poruszeni aż do głębi kazaniem świętego,

A wilk do końca życia mieszkał w Gubbio razem z ludźmi,

Bo bardzo kochał dzieci i zabawę w chowanego.

10. Ale to jeszcze nie koniec mojej opowieści

stary brat pokiwał głową i pogłaskał siwą brodę.

Spójrzcie, ile dzisiaj w świecie krzywd, łez i boleści,

Bo nie bratem, ale wilkiem człowiekowi bywa człowiek!

Ref. Bracie wilku, Pan Bóg stworzył taki piękny cały świat.

Bracie wilku. Czemu w sercu swoim kryjesz jeszcze wciąż tyle zła?

Odmień życie, napraw krzywdy wyrządzone wokół wszystkim,

Ulecz dusze swoją chorą z nienawiści!